ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ένα βίντεο του Μητσικώστα στο διαδίκτυο. Σατιρίζει τον Σταύρο Θεοδωράκη.
Η ΣΑΤΙΡΑ του Μητσικώστα θα ευνοήσει τα μάλα τον Θεοδωράκη, όπως ευνοεί πάντα κάθε πολιτικό. Όσο πιο πετυχημένη είναι, τόσο καλύτερα γι’ αυτόν.
Η ΑΠΟΔΟΜΗΣΗ του δημοσιογράφου που αποφάσισε να ιδρύσει κόμμα, έχει την πολιτική, αλλά και τη δημοσιογραφική σημασία της.
ΣΤΙΣ εκπομπές του ο Θεοδωράκης μονοπωλούσε τον τηλεοπτικό φακό σε βαθμό ναρκισσιστικό. Πρωταγωνιστούσε πάντα ο δημοσιογράφος αντί του συνεντευξιαζόμενου.
ΔΕΝ ΓΙΝΟΤΑΝ από τύχη, αλλ’ από επιλογή, από στόχευση. Και, δημοσιογραφικά, αυτό ήταν απαράδεκτο. Άσε που ήταν «στημένα αντισυμβατικό», άρα δήθεν.
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ του κίνηση εφάρμοσε την ίδια απαράδεκτη, όσο και νερόβραστη, αντίληψη: Κάνω εγώ το κόμμα, επειδή είμαι αναγνωρίσιμος, κι εσείς (που δεν είστε αναγνωρίσιμοι) ελάτε πίσω μου, να γίνουμε «ποτάμι»…
ΕΝΤΑΞΕΙ, είπαμε: Να ξαναβρούμε την Πολιτική. Που απαξιώθηκε. Όχι όμως κι έτσι! Δεν σημαίνει ότι η Πολιτική μπορεί να υπηρετηθεί από τους χαβαλέδες!
ΔΙΟΤΙ, το δήθεν αντισυμβατικό βρήκε ήδη απήχηση στους απολίτικους. Γυάλισε ο καθρέφτης κι εντυπωσιάστηκαν οι πίθηκοι.
ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΦΛΩΡΟΠΟΥΛΟΣ 