ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΕΙΣ 5-3-2014

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ένα βίντεο του Μητσικώστα στο διαδίκτυο. Σατιρίζει τον Σταύρο Θεοδωράκη.

Η ΣΑΤΙΡΑ του Μητσικώστα θα ευνοήσει τα μάλα τον Θεοδωράκη, όπως ευνοεί πάντα κάθε πολιτικό. Όσο πιο πετυχημένη είναι, τόσο καλύτερα γι’ αυτόν.

Η ΑΠΟΔΟΜΗΣΗ του δημοσιογράφου που αποφάσισε να ιδρύσει κόμμα, έχει την πολιτική, αλλά και τη δημοσιογραφική σημασία της.

ΣΤΙΣ εκπομπές του ο Θεοδωράκης μονοπωλούσε τον τηλεοπτικό φακό σε βαθμό ναρκισσιστικό. Πρωταγωνιστούσε πάντα ο δημοσιογράφος αντί του συνεντευξιαζόμενου.

ΔΕΝ ΓΙΝΟΤΑΝ από τύχη, αλλ’ από επιλογή, από στόχευση. Και, δημοσιογραφικά, αυτό ήταν απαράδεκτο. Άσε που ήταν «στημένα αντισυμβατικό», άρα δήθεν.

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ του κίνηση εφάρμοσε την ίδια απαράδεκτη, όσο και νερόβραστη, αντίληψη: Κάνω εγώ το κόμμα, επειδή είμαι αναγνωρίσιμος, κι εσείς (που δεν είστε αναγνωρίσιμοι) ελάτε πίσω μου, να γίνουμε «ποτάμι»…

ΕΝΤΑΞΕΙ, είπαμε: Να ξαναβρούμε την Πολιτική. Που απαξιώθηκε. Όχι όμως κι έτσι! Δεν σημαίνει ότι η Πολιτική μπορεί να υπηρετηθεί από τους χαβαλέδες!

ΔΙΟΤΙ, το δήθεν αντισυμβατικό βρήκε ήδη απήχηση στους απολίτικους. Γυάλισε ο καθρέφτης κι εντυπωσιάστηκαν οι πίθηκοι.

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΕΙΣ 26-2-2014

ΔΕΝ είναι λογικό να περιμένουμε ριζοσπαστική λύση στα προβλήματα της κοινωνίας. Η χώρα θα πορευτεί με τις ίδιες συντεταγμένες.

ΜΠΟΡΕΙ ν’ ανανεωθεί το πολιτικό προσωπικό (και σε μεγάλο βαθμό ανανεώθηκε) αλλά η δομή της σκέψης και της συμπεριφοράς του είναι ίδια.

Ο ΑΝΗΣΥΧΟΣ πολίτης που θέλει να συμμετάσχει στα κοινά και θεωρεί τον εαυτό του διαθέσιμο απέναντι στο κάλεσμα γι’ ανατροπή, γελιέται ακόμα μία φορά, διότι:

ΤΟ ΝΕΟ δεν είναι και τόσο νέο, το παλιό δεν είναι και τόσο παλιό. Οι έξεις της μεταπολίτευσης είναι εδώ.

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ νέο θα ήταν ένα ρεύμα σκέψης που θα μπορούσε ν’ αναγνώσει την εποχή στη νέα της ορολογία. Κι αυτό δεν έγινε.

ΘΑ ΓΙΝΕΙ κάποτε. Αλλά, μέχρι να γίνει, διάδοχη κατάσταση δεν θα υπάρξει στην πολιτική τάξη της χώρας.

ΤΟ ΘΕΜΑ όμως δεν είναι αυτό. Είναι ότι ο πλανήτης οδεύει με μαθηματική ακρίβεια σε μια κορύφωση αντιθέσεων με πρώτο μεγάλο θύμα την ίδια τη Φύση.

ΑΥΤΟ διαφεύγει απ’ όλους. Δεν υπολογίζεται καν ως πρόβλημα. Κι όμως αυτό είναι που θα καταπιεί όχι μόνο την Ελλάδα, αλλά τον κόσμο όλο.

Η ΑΠΕΙΛΗ είναι εδώ μπροστά μας, αλλά δεν την αισθάνεται ούτε η πολιτική ηγεσία, ούτε ο λαός…

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΕΙΣ 19-2-2014

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ κοινωνία δεν πληρώνει τα λάθη των πολιτικών, αλλά των διανοουμένων. Δεν πληρώνει σήμερα τα λάθη της Πολιτικής, αλλά της Διανόησης.

ΔΙΟΤΙ: Ποιος είναι ο πολιτισμός της Ελληνικής κοινωνίας; Από ποια λογική, δηλαδή από ποια φιλοσοφία εμπνέονται οι σκέψεις, τα αισθήματα κι οι συμπεριφορές;

ΕΜΠΝΕΟΝΤΑΙ τάχα από τον Ελληνικό πολιτισμό; Όχι. Και δεν εμπνέονται από τον Ελληνικό πολιτισμό, επειδή ολόκληρο το σύστημα εδώ κι 140 χρόνια κινείται στον αστερισμό του Ελληνοχριστιανικού πολιτισμού.

ΑΣ ΤΟ ΔΟΥΜΕ καθαρά: Δεν εμφάνισε τα συμπτώματα της παρακμής του ο Ελληνικός πολιτισμός, αλλά ο Ελληνοχριστιανικός πολιτισμός.

ΚΙ ΑΥΤΟ είναι πολύ διαφορετικό! Άλλο το ένα κι άλλο το άλλο. Γιατί άραγε δεν το βλέπει η Διανόηση; Τι την εμποδίζει;

ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ να το δει, ούτε να το παραδεχτεί, επειδή η Ελληνική Διανόηση δεν υπάρχει. Ήταν πάντα εξαρτημένη από ξένα ρεύματα της φιλοσοφίας και της λογοτεχνίας.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ η πολιτική εξαρτημένη από τις ξένες δυνάμεις. Η διανόηση είναι. Απ’ αυτήν πηγάζουν οι στρεβλώσεις. Ακόμα και η στρέβλωση της Πολιτικής.

ΚΙ ΑΥΤΟ το θέμα ΔΕΝ θα λυθεί στα σχολεία, με την Παιδεία, καθώς λέγεται.

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΕΙΣ 12-2-2014

ΤΑ ΛΟΓΙΑ έχουν χάσει τη σημασία τους. Λέξεις κενές περιεχομένου που εξακοντίζονται στον αέρα μάλλον από συνήθεια.

ΚΑΝΕΙΣ δεν ακούει κανέναν. Ο καθένας ακούει μόνο τον εαυτό του. Κι αυτό… επειδή κατέρρευσαν όλα τα συλλογικά σχέδια.

ΤΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ; Όχι. Τα κομματικά να πεις. Κατέρρευσαν τα κόμματα και χάθηκε το αναγνωριστικό στοιχείο που χάριζε στον κάθε πολίτη η ετικέτα.

Η ΜΑΖΑ δεν κατανοεί τον πιο τεκμηριωμένο λόγο, αν δεν τον καταχωρήσει εκ των προτέρων σε μια γνωστή Σχολή Σκέψης.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ αυτός; Φασίστας; Μήπως ναζιστής; Δεξιός; Κεντροαριστερός; Αριστερός; Κομμουνιστής; Αναρχικός;

ΑΝ ΔΕΝ ξέρει πού ανήκεις, αν δεν ψάξει να δει τι ψήφιζες κάποτε, δεν μπορεί να σε κατατάξει, άρα δεν κατανοεί τι λες.

ΚΙ ΑΝ ΞΕΡΕΙ τι ψήφιζες, ό,τι και να πεις, ακόμα και το αντίθετο απ’ αυτό που ψήφιζες, σε κατατάσσει εκεί που σε ήξερε πάντα.

ΟΜΩΣ … αυτά τα συμπτώματα μαρτυρούν μια κοινωνία που δεν έχασε μόνο την οικονομική της υπόσταση, αλλά, κυρίως, την πνευματική.

ΚΑΜΙΑ κοινωνία ποτέ δεν ορθοπόδησε, όταν έφτασε κοντά σε τέτοια κατάσταση. Χωρίς άλλα απρόοπτα, θα χρειαστούν πενήντα χρόνια δουλειάς για να βρούμε τα ζύγια μας.